ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Συνάδελφοι, Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω δημόσια με όλους εσάς σε μια κομβική για τον κλάδο χρονική στιγμή. Βγαίνουμε από μια διαδικασία... ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Π.Φ.Σ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Συνάδελφοι,

Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω δημόσια με όλους εσάς σε μια κομβική για τον κλάδο χρονική στιγμή.

Βγαίνουμε από μια διαδικασία σύγκρουσης με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που εποφθαλμιούσαν και εποφθαλμιούν τον χώρο του φαρμάκου και του φαρμακείου.

Η στόχευση έχει βαθιές ρίζες και έχει εκδηλωθεί κατά καιρούς με διάφορες ευκαιρίες.

Η κατεύθυνση είναι σαφής και αποβλέπει στην περαιτέρω οικονομική ενίσχυση των ήδη οικονομικά ισχυρών,  με παράλληλη αποδυνάμωση όλων των μικρομεσαίων και στο τέλος την καταστροφή της μεσαίας τάξης.

Πρόκειται για μια μεθοδευμένη συσσώρευση πλούτου, υπέρ των οικονομικά ισχυρών, σε βάρος όσων χώρων έχουν ακόμη στοιχειώδη βάση οικονομικής επιβίωσης.

Στα χρόνια που ζούμε η πολιτική αυτή  υλοποιείται  με την καθοδήγηση και την βοήθεια της Τρόικας – και πολλές φορές στο όνομα της Τρόικας – εσχάτως δε και με την επίκληση του ΟΟΣΑ ως άλλοθι.

Η πολιτική αυτή έχει υπογραφεί, έχει συμφωνηθεί ήδη από τον Μάιο του 2010 και έχει ενταχθεί έκτοτε στο Μνημόνιο υλοποιούμενη σταδιακά. Όλοι θυμόμαστε, διότι τα ζήσαμε στο πετσί μας,  τα μέτρα που έκτοτε έχουν ληφθεί και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ροκανίζουν το εισόδημά μας.

Ένα ακόμη επεισόδιο αυτού του έργου ζήσαμε και τις προηγούμενες μέρες. Ξεκινήσαμε με το σενάριο μείωσης ποσοστού κέρδους, που μετατέθηκε για την αξιολόγηση του Ιουνίου, και περάσαμε στις προτάσεις του ΟΟΣΑ.

Η πρώτη κυβερνητική θέση όπως δημόσια ανακοινώθηκε ήταν η υλοποίηση του 70% των προτάσεων της λεγόμενης «εργαλειοθήκης». Το ποσοστό αυτό σταδιακά ανέβαινε και έφθασε στο 98%.

Η δεύτερη κυβερνητική θέση όπως εκδηλώθηκε δημόσια από τον Υπουργό Ανάπτυξης ενώπιον οκτώ μελών του ΔΣ του ΠΦΣ και του προέδρου του ΦΣΑ ήταν ότι από τις προτάσεις του ΟΟΣΑ «η κυβέρνηση διαπραγματεύεται μόνο τις τιμές των ΜΥΣΥΦΑ και τα σημεία διάθεσής τους» λέγοντας με τρόπο απόλυτο και κατηγορηματικό «αγνοήστε όλες τις άλλες προτάσεις του ΟΟΣΑ – πληθυσμιακό, χωροταξικά, ιδιοκτησιακό – θεωρήστε ότι δεν υπάρχουν…».

Έτσι το μπαλάκι πέρασε στο χώρο του Υπουργείου Υγείας και ζήσαμε όλοι ένα μπαράζ δηλώσεων του Υπουργού σε όλα τα ΜΜΕ με χαρακτηριστικές φράσεις του στυλ «τα ΜΥΣΥΦΑ δεν είναι τσίχλες και καραμέλες», «έχουμε παγκόσμιο ρεκόρ αριθμού φαρμακείων», «υπεύθυνος για την υγεία των πολιτών είμαι εγώ και όχι ο Υπουργός Ανάπτυξης» και άλλα παρόμοια.

Σ΄αυτά όλα ήρθαν να προστεθούν οι κατηγορηματικά θετικές θέσεις του προέδρου του ΕΟΦ και των φαρμακευτικών πανεπιστημιακών σχολών, ώστε τελικά η συζήτηση να περιορισθεί στο εάν τα ΜΥΣΥΦΑ θα έχουν σταθερή ή κυμαινόμενη τιμή, αλλά πάντα μέσα από τα φαρμακεία.

Στο ίδιο πλαίσιο, απόλυτα κατηγορηματικός, ήταν ο κ. Γεωργιάδης όχι μόνο στην προ ολίγων μηνών ΓΣ του ΠΦΣ αλλά και στις δύο συναντήσεις της ολομέλειας του ΔΣ του ΠΦΣ στο γραφείο του.

Έφθασε μάλιστα να πει παρουσία 15 εκπροσώπων του κλάδου, ότι «εάν παρ΄ ελπίδα μου ζητηθεί να υπογράψω νομοσχέδιο με άλλα πρόσθετα μέτρα, πλην της κυμαινόμενης τιμής των ΜΥΣΥΦΑ μέσω φαρμακείων, εγώ δεν θα υπογράψω και εάν πιεσθώ θα παραιτηθώ».

Αλλά ακόμη και στην τελευταία (12-3-2014) συνάντηση της ολομέλειας του ΔΣ του ΠΦΣ μαζί του, όταν ρωτήθηκε από τον κ. Λουράντο αν η Τρόικα θέτει θέμα ιδιοκτησιακού απάντησε ρητά και κατηγορηματικά «όχι».

Τον διάλογο αυτό άλλωστε δεν τον διέψευσε ούτε και λίγες μέρες αργότερα στην γνωστή διαδικτυακή συνέντευξη με την κ. Δ. Ευθυμιάδου (Iatropedia 28-3-2014).

Και ξαφνικά κατατίθεται το σχετικό νομοσχέδιο όπου αποδεικνύεται ότι όλα τα λόγια, όλες οι διαβεβαιώσεις, όλες οι δημόσιες δεσμεύσεις ήταν αέρας κοπανιστός.

Κι ακόμη χειρότερα ότι ήταν μια συνειδητή επιλογή τακτικής προκειμένου όλοι οι κλάδοι που εθίγοντο από την «εργαλειοθήκη» του  ΟΟΣΑ και το σχετικό νομοσχέδιο, να μην προλάβουν να αντιδράσουν.

Ας μην ξεχνάμε ότι το νομοσχέδιο δόθηκε στα κόμματα και στη δημοσιότητα το απόγευμα της Πέμπτης (27/3) άρχισε να συζητείται στη Βουλή την αμέσως επόμενη μέρα (Παρασκευή 28/3) και ψηφίσθηκε την Κυριακή (30/3) με συνοπτικές διαδικασίες. Εμείς τουλάχιστον καταφέραμε να πάρουμε στα χέρια μας το νομοσχέδιο πέντε ημέρες πριν δημοσιοποιηθεί  και μπορέσαμε να κινητοποιηθούμε αμέσως αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα.

Είναι λίγο ό, τι και να πει κανείς για την κωλοτούμπα του Υπουργού Υγείας, την ασυνέπεια λόγων και έργων του και το τεράστιο ηθικό θέμα πώς  ένας κλάδος εμπαίζεται.

Υπάρχει τεράστιο ζήτημα πώς ο Υπουργός Υγείας εξαγγέλλει  δημοσίως από την ΓΣ του ΠΦΣ ότι όλες οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του είναι υπό την έγκριση του Πρωθυπουργού και τελικά αποδεικνύεται ότι ήταν γράμμα κενό.

 Ποιος «δουλεύει» ποιον;

 Και φυσικά υπάρχει η επόμενη ημέρα με εύλογο το ερώτημα τι νόημα και ποια αξιοπιστία υπάρχει στη θεσμική επαφή ΠΦΣ – Υπουργείου Υγείας  – Κυβέρνησης όταν όλα είναι στον αέρα, τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ούτε και οι δημόσιες δηλώσεις και όλα παραπέμπονται στην Τρόικα και τις επιθυμίες της.

Είναι προφανές λοιπόν ότι όλα τα παραπάνω ζητήματα ξεπερνούν κατά πολύ τα πρόσωπα, άλλωστε δεν είναι προσωπικές επιλογές, είναι πολιτικές επιλογές και γι ΄ αυτό απαιτούν πολιτικές λύσεις και πολιτικές απαντήσεις.

 

Δυστυχώς μέσα σ΄ αυτό το  τσουνάμι των εξελίξεων, πρωτοφανών για την έκταση και την ένταση τους, υπήρξαν και ενδοκλαδικά εσωτερικά προβλήματα.

Κάποιοι θεώρησαν ότι το περιβάλλον που διαμορφώθηκε από τα κυβερνητικά μέτρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να χτυπήσουν όχι τις κυβερνητικές επιλογές αλλά  τον πρόεδρο του ΠΦΣ. Λες και ο πρόεδρος του ΠΦΣ νομοθετεί, ο πρόεδρος του ΠΦΣ  θέλει να καταστρέψει το επάγγελμα από το οποίο ζει ή ακόμη – ακόμη  και συνδικαλιστικά να ζημιωθεί.

Με «κατηγορούν» για «καλές σχέσεις» με τον Υπουργό. Τους απαντώ ότι έχω υποχρέωση να έχω καλές σχέσεις με τον κάθε Υπουργό,   ότι έχω υποχρέωση να συνεργάζομαι ακόμη και με τον διάολο, προκειμένου να προωθήσω τα συμφέροντα του κλάδου μου. Και ερωτώ με τη σειρά  μου: Όταν ο Γεωργιάδης έλεγε ότι «οι φαρμακοποιοί έχουν χάσει το 60% του εισοδήματος τους», εγώ έπρεπε να τον διαψεύδω;  Όταν  ο Γεωργιάδης έλεγε ότι «τα ΜΥΣΥΦΑ πρέπει να πουλιούνται μόνο από τα φαρμακεία» εγώ έπρεπε να τον αποδοκιμάζω;

Όταν ο Γεωργιάδης έλεγε ότι δεν υπάρχει θέμα ιδιοκτησιακού, εγώ έπρεπε να διαμαρτύρομαι;

Όταν ο Γεωργιάδης, παρουσία 15 ανθρώπων του ΔΣ, διαβεβαίωνε ότι δεν πρόκειται να υπογράψει νομοσχέδιο κατά τις επιθυμίες Χατζηδάκη, έπρεπε να διαβάσω τις σκέψεις του και να του πω «είσαι ψεύτης»;

Και εάν εγώ προσωπικά ήμουν υπερβολικά καλόπιστος και εύπιστος ποιος άλλος συνδικαλιστής βγήκε σε ανύποπτο χρόνο να πει ότι όλα όσα έλεγε τότε δημόσια ο Γεωργιάδης ήταν υποκριτικά; Μετά Χριστόν βέβαια βγήκαν πολλοί προφήτες…

Με κατηγορούν τώρα ότι έπρεπε να προχωρήσουμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις πολύ νωρίτερα.

 Άραγε πότε;

 Μήπως τότε που ο πρόεδρος του μεγαλύτερου Φαρμακευτικού Συλλόγου της χώρας  έγραφε (19 – 2 – 2014) ότι «… σε ένα σύλλογο που υπάρχουν διευρυμένοι, ημιδιευρυμένοι,  λίγο διευρυμένοι, πολύ διευρυμένοι κλπ. οι κινητοποιήσεις ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ  είναι απλά ένα άπιαστο όνειρο…»;

 

Μήπως πρέπει να θυμίσω ότι και λίγες ημέρες αργότερα (5 – 3 – 2014) όταν συγκλήθηκε το ΔΣ του ΠΦΣ με ανοικτό το ενδεχόμενο κινητοποιήσεων ο κ. Λουράντος, προσκεκλημένος στο ΔΣ του ΠΦΣ, έσπευσε δύο ώρες πριν την συνεδρίαση του ΠΦΣ να δηλώσει δημόσια (ygeia 360) «..δεν είναι δυνατόν να προχωρήσω σε κινητοποιήσεις… ενώ η διαπραγμάτευση τρόικας – κυβέρνησης παραμένει ανοικτή. Δεν πρόκειται να συμφωνήσω σε κινητοποίηση για την κινητοποίηση. Τέρμα τα καλαμπούρια , να το ξέρουν όλοι!» (τα κείμενα υπάρχουν).

Η δήλωση  αναδημοσιεύτηκε αμέσως από το blog farmakopoioi με τίτλο «Αρνητικός ο Λουράντος στο ενδεχόμενο άμεσης έναρξης κινητοποιήσεων των φαρμακοποιών».

 

Με «κατηγορούν» ότι δεν αντιλήφθηκα τις προθέσεις του Γεωργιάδη περί ιδιοκτησιακού, λες και τις αντιλήφθηκε κάποιος άλλος από το ΔΣ του ΠΦΣ , που συναντήθηκε μαζί του δύο φορές με πλήρη σύνθεση.

Και πάλι θα επικαλεσθώ τα γραφόμενα του κ. Λουράντου στο blog farmakopoioi, στις 12.3.2014  λίγες ώρες μετά την συνάντηση με τον Γεωργιάδη στην οποία συμμετείχε «ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ: Oυδέποτε είχε τεθεί θέμα ιδιοκτησιακού, όπως εμείς το νομίζαμε ή καλύτερα όπως μας είχε παρουσιαστεί … Αυτό που η τρόικα  απαίτησε είναι, το 50% που υποχρεούται σήμερα να πάρει φαρμακοποιός από άλλο φαρμακοποιό, αν θέλει να συστεγασθεί να μπορεί να είναι  μικρότερο πχ 30%».

Τι απαίτησε και πέτυχε  η τρόικα το γνωρίζετε πλέον όλοι.

Με «κατηγορούν» για εφησυχασμό όταν με δική μου πρόταση – εισήγηση, ο ΠΦΣ κήρυξε πανελλαδική απεργία για όσο διάστημα η τρόικα ήταν στην Αθήνα και διαπραγματευόταν τα θέματά μας.

Απόδειξη περί αυτού τα μαγνητοφωνημένα πρακτικά του ΔΣ του Π.Φ.Σ. (11.3.2014) όπου λέω τα εξής : «…επειδή λοιπόν είναι  εδώ οι τροϊκανοί … επειδή όσο δεν βγαίνει κυβερνητική ανακοίνωση τα θέματα είναι ανοικτά και  επειδή φύλαγε τα ρούχα σου κλπ, η πρόταση μου είναι να είμαστε σε απεργιακή κινητοποίηση όσο βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις …»

Άλλωστε οι προτάσεις  για τις απεργίες 10-11/3 και 14-17/3 ήταν με ψήφους 15-0 και 14-1. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η τοποθέτηση μου στη ΓΣ του ΠΦΣ στις 22.3.2014,  όπου είπα επί λέξει : «..αυτές τις πληροφορίες έχω μέχρι στιγμής από διαφορετικές πηγές. Δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι μέχρι την τελευταία στιγμή δεν θα αλλάξει κάτι. Γι΄ αυτό χρειάζεται ετοιμότητα και επιφυλακή..»

Είναι εύκολο σήμερα ο καθένας να τραβάει  την ουρά του και να δηλώνει ανεύθυνος , αλλά ευτυχώς τα γραπτά μένουν. Όπως επίσης παραμένουν στην μνήμη μου τα τηλεφωνήματα διαφόρων μετέπειτα αγωνιστών «να βρω έναν εύσχημο τρόπο να σταματήσω την απεργία».

Ο καθένας μπορεί να  φαντασθεί τι θα επακολουθούσε σήμερα εάν  υιοθετούσα τις σχετικές εισηγήσεις.

Μήπως πρέπει να μάθουν όλοι ότι το πρωί της Δευτέρας 24/3/2014 , μόλις επιβεβαίωσα την ύπαρξη του νομοσχεδίου με το περιεχόμενο που τελικά ψηφίσθηκε , εγώ μεν κήρυξα γενική κινητοποίηση με πρόσκληση προς όλα τα μέλη του ΔΣ και έκτακτη συνέντευξη τύπου, ενώ κάποιοι, μονίμως απόντες και μονίμως κριτές εκ των υστέρων, διέδιδαν ανά  τη χώρα ότι δεν υπάρχει κανένα νομοσχέδιο και ότι δήθεν εγώ δημιουργώ θέμα για λόγους επικοινωνιακούς;

Δυστυχώς η πραγματικότητα ήταν διαφορετική.

Συνάδελφοι,

Αντιλαμβάνομαι ότι η αναφορά και περιγραφή παρόμοιων περιστατικών είναι ψυχοφθόρα και δημιουργεί επικίνδυνη εσωστρέφεια . Για τον λόγο αυτό αποφεύγω και να αναφέρομαι σε παρόμοια  περιστατικά και γεγονότα.

Δυστυχώς αυτή η  αντίληψή   μου,   έδωσε το δικαίωμα σε ορισμένους να θεωρήσουν ότι είμαι σάκος του μποξ και αποδέκτης ευθυνών για όλα τα δεινά του κλάδου.

Η διάθεση μου να μην απαντώ σε κάθε «αγωνιστή του facebook» εκλήφθηκε ως αδυναμία ή ενοχή.

Ας γνωρίζουν λοιπόν όλοι ότι οι  προκλήσεις απαντώνται.  Ας γνωρίζουν επίσης ότι η  πλειοδοσία αγωνιστικότητας εν όψει εκλογών, έχει γίνει αντιληπτή από όλους.

Όπως επίσης έχει γίνει αντιληπτό από όλους ότι κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση κάθε φορά που πλήττεται ο κλάδος προσδοκώντας συνδικαλιστικά – προεκλογικά οφέλη .

Όλοι κρίνονται και κρίνονται καθημερινά.

 Όμως,  ήδη έχει αρχίσει μια νέα μέρα. Ένα νέο περιβάλλον διαμορφώνεται στο οποίο πρέπει να  ζήσουμε και να επικρατήσουμε των επίδοξων ανταγωνιστών μας .

Όλα όσα δεν κάναμε τα προηγούμενα χρόνια , πρέπει να τα τρέξουμε πολύ γρήγορα σήμερα.

Η δημιουργία δικτύου συνεργαζομένων  φαρμακείων, οι συνενώσεις φαρμακείων, οι συνενώσεις   δυνάμεων και κεφαλαίων, με βάση το νέο θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε είναι υποχρέωση όλων μας .

Σε αυτό το περιβάλλον οι Προμηθευτικοί Συνεταιρισμοί μας που έχουν και τεχνογνωσία και κεφάλαια και εμπειρία και την  έξωθεν καλή μαρτυρία πρέπει να μπουν μπροστά και να αποτελέσουν τη βάση  των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών για το σήμερα και το αύριο.

Και τα φαρμακεία και οι φαρμακοποιοί και οι συνεταιρισμοί πρέπει να αλλάξουν γρήγορα και δυναμικά τρόπο σκέψης και δράσης.

Η επίκληση λαθών του παρελθόντος ας μην αποτελεί άλλοθι για μελλοντικά λάθη ή αδυναμίες. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.

Ας ανασκουμπωθούμε μετατρέποντας την κρίση σε ευκαιρία για αναβάθμιση του χώρου μας . Σε αυτή την προσπάθεια  ουδείς  περισσεύει .

 

Κυριάκος Θεοδοσιάδης

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΣ ΠΦΣ